Czego nie znajdziesz nigdzie indziej

Największe skalne
miasto w Czechach

Skały Adrszpasko-Teplickie są największym miastem skalnym o najdzikszym charakterze w Europie Środkowej. Pierwsi turyści wyruszyli między skały w celu ich poznania już w XVIII wieku. Sto lat później wśród skał wybuchł ogromny pożar, który trwał kilka tygodni i zniszczył niemal cały drzewostan. Ogień odsłonił skały, wydobywając ukryte dotąd piękno skalnych form z piaskowca. Skały stały się bardziej dostępne i zaczęły powstawać pierwsze ścieżki turystyczne.

Pierwszy zdobyty słup
skalny – Król

Pierwsi wspinacze skałkowi przybyli do Adrszpachu z Saksonii. Grupa pod kierownictwem Willy’ho Adama dokonała pierwszej wspinaczki 20 maja 1923 roku na wieżę skalną nazywaną Król. Na Królu jednak nie skończyli, zdobywając kolejne skały: Blanki, Głowy Saksońskie, Korony Martińskie oraz Orła. Niemieccy zapaleńcy byli oczarowani pięknem Skał Adrszpaskich i wracali do nich jeszcze kilkakrotnie.

Brama
Gotycka

Brama Gotycka jest częścią skalnego miasta od 1839 roku. Kazał ja postawić Ludwik Karel Nádherný, razem z siecią chodników turystycznych, mostów, kładek i schodków. W miejscu, gdzie znajduje się brama, znajdował się pierwotny wstęp do skał.

Trasa turystyczna
o długości 3,5 km

Trasa turystyczna przez miasto skalne tworzy pętlę i jest oznaczona kolorem zielonym. Na przejście całej trasy trzeba zarezerwować sobie przynajmniej 3 godziny.

Rejs
łódką

Romantyczne i niezwykle urocze miejsce – niewielkie jezioro z krystalicznie czystą wodą powstało w wyniku zatopienia dawnej odkrywkowej kopalni piasku. Wokół jeziorka prowadzi malownicza ścieżka.

Kryształowe jeziorko
pískovna

Ten, kto pragnie romantyki, nie może przegapić Kryształowego Piaskowca.

Wydobycie piasku rozpoczęło się tutaj w 1920 roku, kiedy Adršpach był w posiadaniu rodziny Nádherných, i trwało do 1971 roku. Następnie dawny kamieniołom piaskowcowy został zalany, tworząc to jezioro o krystalicznie czystej wodzie. Od 1988 roku malownicza ścieżka prowadzi wokół brzegów piaskowca. Całkowita powierzchnia piaskowca wynosi około 3 hektary, a jego maksymalna głębokość sięga 12,5 metra.

Tysiące skalnych
wieży

Fascynująca przyroda Skał Adrszpasko-Teplickich przyciąga tysiącem skalnych wieży i wieżyczek.

Wielki Wodospad
liczący 16 metrów

Wielki Wodospad, spadający do wąwozu skalnego z wysokości 16 metrów, sprawia niesamowite wrażenie. Ilość wody spływająca wodospadem jest regulowana, ponieważ nad nim leży jeziorko, po którym są organizowane rejsy łódką płaskodenną. W zimie Wielki Wodospad zmienia się w niemniej urzekający „lodopad“, czyli język zamarzniętej wody.

Najlepsze
widoki

W Adrszpachu jest wiele miejsc, z których widoki zapierają dech w piersiach. Można z nich podziwiać takie formy skalne, jak Kochankowie, Starosta i Starościna, Korona Szczepańska oraz Mały i Wielki Radny (czes. Malý i Velký konšel). Panoramę skał można podziwiać ze ścieżki edukacyjnej „Pod Wzgórzem Krzyżowym”, która zaczyna się przy parkingu głównym i jest oznaczona białym kwadratem z zielonym paskiem. Kolejny świetny punkt widokowy to punkt na Wzgórzu Starozamkowym, gdzie wznoszą się ruiny zamku Adrszpach. Stąd skalne miasto widać całe jak na dłoni.

Sokoły w
Adrszpachu

Dawniej wierzchołki skalnych słupów zamieszkiwał król skał – sokół wędrowny. Jeszcze w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku gnieździło w regionie Broumovsko siedem par. Jednak z powodu złej gospodarki środowiskowej sokoły zniknęły z tego regionu. Wróciły dopiero pod koniec ubiegłego wieku dzięki wytrwałym staraniom i działaniom ekologów. W 2000 roku po raz pierwszy sokołom udało się ponownie zagnieździć niedaleko Skał Adrszpaskich.

Głowa
cukru

Jedna z najbardziej niezwykłych formacji skalnego miasta zwana Głową Cukru jest o tyle ciekawa, że stoi na swoim wierzchołku. Szczyt skalnego słupa jest szeroki na 13 metrów, a podstawa ma tylko 3 metry, przypomina więc odwrócony stożek. Ze strachu, aby skała się nie przewróciła, turyści układają u jej stóp kamyczki.

Mysia Dziura
o szerokości zaledwie 50 centymetrów

W trakcie spaceru skalnym miastem można spróbować przecisnąć się przez szczelinę skalną o szerokości 50 centymetrów. Nazywa się ona Mysią Dziurą i jest to najwęższe przejście między skałami na obszarze rezerwatu. Kto podejmie wyzwanie?

Dzban

Jedną z najpiękniejszych formacji skalnego miasta jest bez wątpienia Dzban. Na tę ogromną skałę jako pierwsi wdrapali się Josef Janeba, Miroslav Jedlička oraz pionier tego sportu, Rudolf Otto Bauš w maju 1935 roku. Pierwszego wejścia dokonano wspinając się przez szczelinę w lewej części czoła ściany do wielkiego okna i na szczyt. Zupełnie wyjątkowe sześciometrowe okno tworzy „ucho“ dzbana, od którego skała wzięła swoją nazwę. Często mówi się także, że ucho to przypomina kształtem delfina.

Najwyższa skała
Kochankowie – liczy 81,4 metrów

Jedna z najsłynniejszych formacji Skał Adrszpaskich jest jednocześnie tą najwyższą. Po raz pierwszy wdrapali się na nią znów niemieccy wspinacze. Otto Rülke, Otto Dietrich oraz Wilhelm Fiehl zdobyli tę skałę 18 czerwca 1923 roku.

Kraina znana
z wielu filmów

Miasto skalne Adrszpach oczarowało wielu filmowców i było scenografią wielu pełnometrażowych czeskich bajek fabularnych: „Trzeci Książę“, „Książę i Gwiazda Wieczorna“ czy „Piekło z księżniczką“. W Adrszpachu kręcono także „Opowieści z Narnii“ czy „Zdarzyło się w raju“.

Gromowy
Kamień

W skalnym mieście leży głaz, z którym wiąże się niesamowita historia. W 1772 roku do Skał Adrszpaskich przyjechało dwóch Anglików, którzy chcieli wśród skał obserwować burzę. Na wybuch żywiołu czekali osiem dni i kiedy burza wreszcie przyszła, była tak silna, że przerażeni Anglicy chcieli się przed nią jak najszybciej schować. Ukryli się pod jednym z występów skalnych. W pewnym momencie w przeciwległą skałę uderzył piorun, odłamał się z niej spory skalny blok i spadł wprost pod nogi Anglików. Obaj poszukiwacze wrażeń jakimś cudem nie odnieśli żadnych obrażeń.

Goethe w
Adrszpachu

31 sierpnia 1790 roku do skalnego miasta wybrał się Johann Wolfgang Goethe. Ten wybitny poeta interesował się także botaniką i geologią i bloki skalne w Adrszpachu niezwykle go fascynowały. Na pamiątkę jego wizyty zarząd rezerwatu zlecił wykonanie popiersia poety, które została uroczyście odsłonięte 10 lipca 1932 roku. Znajduje się przy wejściu do Wielkiego wodospadu.

Komin
cukrowni

Skała, która przypomina podniesiony palec, została po raz pierwszy zdobyta przez wspinaczy stosujących specjalną technikę owijania liny dokoła skały. Dziś tej techniki już się nie stosuje.